Bolesław Samoliński
Firma: Warszawski Uniwersytet Medyczny
Stanowisko: Członek, Komisja Zdrowia Publicznego, Polska Akademia Nauk, Kierownik, Zakład Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych i Alergologii
Prof. dr hab. n. med. Bolesław Samoliński, twórca polityki senioralnej w Polsce. Współtwórca strategii rozwoju zdrowia publicznego w naszym kraju. Założyciel i przewodniczący Koalicji na rzecz Zdrowego Starzenia się wyróżnionej Godłem Promocyjnym „Teraz Polska” w 2015 roku, przewodniczący Rady ds. Polityki Senioralnej przy Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (2013-2016), stały doradca Sejmowej Komisji Polityki Senioralnej Sejmu RP VII kadencji, fundator Fundacji na Rzecz Zdrowego Starzenia się, organizator krajowego i międzynarodowego Kongresów Zdrowego Starzenia się, konsultant krajowym ds. zdrowia publicznego (2012-2014), członek Korpusu Prezydencji Polski w Radzie Unii Europejskiej w 2011 roku. Był przewodniczącym Podzespołu w Ministerstwie Zdrowia ds. Priorytetów Zdrowia Publicznego odpowiedzialnym za przygotowanie i przeprowadzenie priorytetów i konkluzji Rady UE. Specjalista zdrowia publicznego, alergolog, otorynolaryngolog, dziekan Centrum Kształcenia Podyplomowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, dyrektor Uczelnianego Centrum Zdrowia Środowiskowego, kierownik Zakładu Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych i Alergologii WUM oraz Zakładu Alergologii i Immunologii SP CSK. ekspert, członek Komitetu Sterującego STRATEGNMED Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Członek planning group of Global Alliance against Chronic Respiratory Diseases WHO. Członek: Rady Naukowej Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – PZH, Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, Rady Sanitarno-Epidemiologicznej Kraju. Wice-Przewodniczący Narodowej Rady Geriatrii i Gerontologii. Prezydentem Polskiego Towarzystwa Alergologicznego (2012-2015), V-ce prezydentem GA2LEN Executive Committee; przewodniczący i założyciel Polskiego Stowarzyszenia Zagrożenia Cywilizacyjne i Zdrowie Publiczne (2007-2011), z-ca przewodniczącego Polskiego Towarzystwa Medycyny Środowiskowej (2007 -2009), Dyrektorem SP CSK WUM (2001-2002), dyrektorem naukowym Instytutu Reumatologii (2010-2011), prodziekanem ds. zdrowia publicznego Wydziału Nauki o Zdrowiu WUM (2002-2008), szef gabinetu politycznego Ministra Zdrowia (2002-2003); dyrektorem Centrum Medycyny Środowiskowej WUM (2009- 2012).
